Palpatine to jedna z tych postaci z sagi, której historia nabiera zupełnie innego wymiaru, kiedy przyjrzy się jej w całości.
Spróbujmy więc to zrobić, bazując na filmach i innych kanonicznych źródłach.
Sheev Palpatine pochodził z planety Naboo. Jakiś czas przed wybuchem Wojen Klonów był senatorem i reprezentował swój świat w senacie. Miał także pewien sekret: był Sithem, uczniem Dartha Plagueisa, którego zamordował, kiedy wiedział, że niczego nowego nie będzie już w stanie go nauczyć.
Ciężko uwierzyć, że senator z peryferyjnej planety Naboo mógłby zostać przywódcą parlamentu, a jednak. Jako Darth Sidious, Palpatine przekonał Federację Handlową do blokady systemu, co rzekomo miało być odpowiedzią na opodatkowanie szlaków handlowych. Wykorzystał współczucie Galaktyki wobec ofiar inwazji, użył królową Amidalę do obalenia kanclerza Valorum i sprawił, że sam został wybrany na przywódcę senatu - akurat w momencie, gdy konflikt ten został zażegnany.
Następne lata Palpatine poświęcił na przygotowania do objęcia w Galaktyce władzy absolutnej. Po "śmierci" na Naboo Dartha Maula wziął nowego ucznia - Dooku, zafascynowanego starożytnymi artefaktami Sithów. Hrabia odegrał istotną rolę w wielkiej grze Sidiousa.
Dooku zdołał przekonać mistrza Jedi Sifo-Dyasa, aby zamówił u kaminoańskich klonerów armię dla Republiki. Sam zadbał o to, aby żołnierze wszczepieni mieli czip, który pozwoli nimi bezwarunkowo manipulować. Następnie Hrabia zaangażował się w tworzenie ruchu separatystów. Namówił przedstawicieli tysięcy planet, aby odłączyły się one od Republiki, a dzięki kontaktom z potężnymi korporacjami udało mu się stworzyć potężną armię droidów.
Palpatine wykorzystał naiwność reprezentanta z Naboo - Jar Jara Binksa - który przekonał senat do przekazania przywódcy nadzwyczajnych uprawnień, które w najbliższych latach regularnie poszerzano.
Wystarczyło z byle powodu zaognić konflikt i wraz z bitwą o Geonosis wybuchły Wojny Klonów. Na czele Armii Republiki stanęli Generałowie Jedi, co znacznie obniżyło zaufanie do nich jako obrońców pokoju. Po trzech latach, kiedy Separatyści byli już właściwie po przegranej stronie, Palpatine mógł wreszcie ujawnić się jako Sith i sprowokować tym atak Jedi. Właściwie bez oporu zmęczonego wojną społeczeństwa, wykorzystał klony by pozbyć się mistrzów, rycerzy, padawanów i młodzików, a następnie rozprawić się z resztami separatystów, czym dodatkowo zapulsował sobie u obywateli.
Podczas wojny Palpatine sprytnie wykorzystał Dooku, aby w "obronie przed wpływami separatystów" móc przejąć kontrolę nad bankami i innymi niezależnymi instytucjami.
Mając do dyspozycji prawa, zaufanie ludu, dobrze wyposażone siły, a także rozwijany projekt Gwiazdy Śmierci, Palpatine mógł się wreszcie obwołać Imperatorem i przejąć całkowitą kontrolę nad Galaktyką.
Lata panowania Imperium to w większości czas pokoju. Obywatelom nie żyło się lekko - na Zewnętrznych Rubieżach szerzyła się bieda i korupcja, a kolejne programy imperialne unicestwiały lokalne gospodarki i ekosystemy. Wojna jednak dobiegła końca.
To czas, kiedy Palpatine nie bierze aktywnego udziału w życiu publicznym. Co prawda wciąż występuje podczas oficjalnych uroczystości, jednak skupia się przede wszystkim na rozszerzaniu Imperium, a wraz z nim znanej rzeczywistości. W tajnych Obserwatoriach zbiera starożytne artefakty, które mogą się do tego przydać - chociażby specjalny komputer, który do roku po jego śmierci obliczał dane konieczne do bezpiecznego do poruszania się po terytorium Nieznaych Regionów. Śledzi uważnie wszystkie doniesienia z krańca galaktyki, które wraz z informacjami uzyskanymi od Wielkiego Admirała Thrawna (tylko dlatego trzymanego u władzy) były niezwykle istotne do realizacji tego ambitnego planu.
W Galaktyce międzyczasie wybucha rebelia. Bitwa o Scarif, zniszczenie pierwszej Gwiazdy Śmierci - Imperium okazuje się nie być niepokonane.
Imperator przygotowuje się na ewentualną porażkę. Szczegółowe rozkazy dostaje IBB i najbardziej zaufani ludzie Palpatine'a, tacy jak chociażby Gallius Rax.
Imperatorowi nie udaje przeciągnąć się na Ciemną Stronę Luke'a Skywalkera. Zdradzony przez Dartha Vadera, wielki przywódca przestaje istnieć wraz z drugą Gwiazdą Śmierci.
Palpatine wyznawał zasadę, że jeżeli zginie władca, wraz z nim powinno zginąć Imperium, które nie było dość silne, by go chronić.
W Galaktyce panuje chaos. Biuro Bezpieczeństwa rozsyła posłańców, którzy przekazać mają ostatnią wolę Imperatora - zniszczyć to, czego nie zdążyli rebelianci. Operacja Popiół uderza przede wszystkim w światy mocno związane z palpatinowskim ładem np. Naboo czy Vardos. Imperium jest podzielone, a niektórzy oficerowie nie są gotowi zaakceptować śmierci Imperatora.
Imperium musi jednak przetrwać. Gallius Rax zbiera nad Jakku flotę, żołnierzy i dowództwo, pociągając przy tym za wszystkie sznurki - zgodnie z wolą Imperatora. On sam, jak i duża część sił Imperium, nie przetrwał bitwy stoczonej z Nową Republiką. Imperium musi jednak przetrwać. Ocaleni, podążając za obliczeniami antycznych komputerów, dowodzeni przez Wielką Admirał Rae Sloane i Generała Brendola Huxa, uciekają w Nieznane Regionu. Jest to obszar Republice nieznany. Tam mogą się przegrupować, zmienić strategię, zasady i wartości, a później utworzyć Najwyższy Porządek. Wola Palpatine'a przetrwała.
Jednak nawet dla Imperium Nieznane Regiony to obszar niezbadany, niebezpieczny i nie udałoby mu się ocaleć, gdyby nie pomoc Snoke'a...
