Oczekiwania odnoście komiksu Darth Vader były duże. Podsycały je zarówno niespecjalnie wysoka średnia dzieł Marvela, a także pozytywne opinie zagranicznych recenzentów. Pierwszy tom był fajny, drugi też jest, ale niestety trochę mniej.
O rysunkach w ogóle nie będą wspominał - nie są ani ładne, ani brzydkie. Po prostu są i oddają w dostateczny sposób klimat tych ciekawych czasów.
Jeżeli chodzi jednak o fabułę: chyba ona boli najbardziej. Jesteśmy zaraz po Zemście Sithów, pojawiają się ważne postacie, także obie komiksowe historie nie prezentują się niby tak źle. Problem jednak jest taki, że całość w ogóle nie wciąga. Darth Vader próbuje schwytać Jocastę Nu, pojawiają się Inkwizytorzy. Potem ktoś organizuje zamach na Lorda Sithów. Brzmi to wszystko fajnie, jednak wcale takie nie jest. Całość jest wyjątkowo chaotyczna, do tego dialogi sprawiają wrażenie niepotrzebnych i nienaturalnych. Oprócz pomysłów, ciekawie wypada właściwie tylko Darth Vader, a niektóre sceny spokojnie można uznać nawet za najlepsze ze wszystkich serii! Scenarzyście bardzo dobrze udało pokazać się impulsywnego, bezwzględnego Vadera, który jednak nie jest zwierzem. Dowiadujemy się również, jak ustabilizował swoją pozycję w imperialnej hierarchii, a także jak wyglądały jego relacje z Inkwizytorami.
O tym komiksie w rzeczywistości wiele powiedzieć się nie da. To nieco ponad sto dwadzieścia stron, może niekoniecznie komiksu najlepszego, ale klimatycznego. Ważnego, szczególnie teraz - przed Jedi: Fallen Order. Uważam, że komiks jest warty zapoznania się, ale niekoniecznie zajmie jedno z najwyższych miejsc w potencjalnych rankingach.
Myślałem (i dalej myślę), że w drugiej serii Darth Vader jest spory potencjał. Sądziłem też, że może się ona stać jasnym punktem wśród kanonicznych komiksów. Co do tego drugiego - już się nie łudzę. Ale jesteśmy na półmetku. Stawiam więc pytanie: czy kolejne tomy zachowają tendencję spadkową czy jednak wrócimy do średniej kanonu?
